ماهی های دریا جدای از نوع آنها، معمولا در آبهای شیرین، شور و نیمه شور زندگی می کنند.
و به طور عمده به دو گروه خوراکی و غیرخوراکی تقسیم می شوند.
ماهی های خوراکی دریا
اگر از جمله طرفداران غذاهای دریایی به ویژه ماهی های دریا و البته نوع تازه آن هستید، دقت کنید که یک روش مهم در تشخیص ماهی تازه رنگ مردمک چشم ماهی ست: اگر مردمک چشم ماهی سفید رنگ بود، ماهی تازه در غیراینصورت ماهی مانده است.
ویژگی های ماهی تازه
در این بخش از مطلب ماهی های دریا بهتر بگوییم ماهی تازه بوی بد نمی دهد و بوی بد آن به دلیل ماندن به مدت طولانی پس از صید از دریاست. به طور کلی یک ماهی تازه دارای ویژگی هایی چون “آبشش قرمز رنگ، چشمانی برجسته و درخشان، پوست برجسته، تازه و جلای فلزی و شکمی پر با حالت ارتجاعی” می باشد.
اگر با انگشت به شکم ماهی فشار دادید، نباید جای انگشت روی پوست ماهی بماند. برای مشاهده آبشش ماهی گوش آن را بلند کنید، آبشش ماهی نباید به رنگ خاکستری باشد. همین طور چشمان ماهی نباید تو رفته باشد و رنگ آن تیره نباشد.
ماهی قزل آلا
در میان ماهی های دریا و نوع خوراکی آنها، ماهی قزل آلا شاید آشناترین نام برای مصرف کنندگان غذاهای دریایی باشد. طول بدن این ماهی به ۱۴۰ سانتی متر و وزنش به ۵ کیلوگرم می رسد. ماهی قزل آلا به انواع مختلفی چون “قزل خالدار، قزل رنگین کمانی، قزل دریاچه خزر و قزل خال قرمز” تقسیم می شود. قزل خال قرمز مرغوب ترین نوع این گونه ماهی هاست که اومگا ۳ بیشتری دارد.
ماهی سفید
ماهی سفید هم در گروه خوارکی ماهی های دریا قرار می گیرد. طول این ماهی به ۵۰ سانتی متر می رسد که گوشتی سفید، لطیف و خوشمزه دارد. این ماهی از خانواده کپور ماهیان و از مرغوب ترین ماهی های استخوانی شمال ایران به حساب می آید که در دریای خزر و رودخانه های استان های گیلان و مازندران یافت می شود. قسمت پشت این ماهی دوکی شکل به رنگ تیره، طرفین نقره ای رنگ و شکم آن به رنگ سفید می باشد.
ماهی آزاد
دسته دیگر از ماهی های دریا البته از نوع خوراکی اش، ماهی آزاد می باشد. این ماهی که در زبان انگلیسی “سالمون” خوانده می شود در گروه آزاد ماهیان قرار دارد و از مرغوب ترین ماهی های جهان به شمار می رود. بدنی دوکلی و پوزه ای تیز دارد. طرفین ماهی به رنگ روشن و پشت و قسمت فوقانی سر ماهی به رنگ خاکستری است. گوشت ماهی آزاد سرشار از امگا۳، ویتامین دی و مقادیری کلسترول می باشد.
ماهی حلوای سیاه و سفید
در ادامه مطلب ماهی های دریا به ماهی حلوا می رسیم. همان طور که نام این ماهی نشان می دهد گوشتی نرم و لذیذ دارد. طول این ماهی از ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر متفاوت و وزنش به ۴ تا ۶ کیلو می رسد. این ماهی چهارگوش شکل به رنگ های نقره ای و خاکستری یافت شده و از خانواده گیش ماهیان است.
“اردک ماهی، ماهی کفال، ماهی شوریده، ماهی سنگسر، ماهی شیر، ماهی سرخو، ماهی هامور و ماهی راشکو” ازدیگر ماهی های دریا می باشند که در دریاهای شمال و جنوب ایران یافت می گردند.
ماهی شوریده بدنی دوکی شکل و ظریف دارد و گوشت آن سفید و کم تیغ است.
گوشت “ماهی شیر” صورتی رنگ است که ضایعات کمی دارد و بدنش تیغ ندارد.
ماهی سرخو از معروف ترین ماهی های پرچرب جنوب ایران است که گوشتی سفید و لطیف دارد.
ماهی های غیرخوراکی دریاها
همان طور که در بالا گفته شد، ماهی های دریا به گونه های مختلفی چون خوراکی و غیرخوراکی تقسیم می شوند. نام ماهی های خوراکی شاید برای شما آشنا تر باشد در حالیکه انواع گوناگونی از ماهی های غیرخوراکی نیز در دریاها زندگی می کنند که نه تنها خوراکی نیستند که زهری کشنده دارند؛
عقرب ماهی
شنیدن نام این گروه از ماهی های دریا کافی است که بر خود بلرزید. این ماهی که به نام های خروس ماهی و شیرماهی هم خوانده می شود زهرآلود است.
خال هایی بر روی بدن این ماهی دیده می شود و باله پشتی آن بزرگ و به رنگ های قرمز، سیاه و زرد می باشد. تعداد این نوع ماهی ها در جهان در حال افزایش است. اندازه نوعی خروس ماهی در خلیج فارس به ۳۰ سانتی متر می رسد. این ماهی در میان گل ها استتار می کند و زهر آن می تواند باعث فلج بدن و حتی مرگ انسان گردد.
اینک که با ما در مطلب ماهی های دریا همراه شدید، نه تنها اطلاعات مناسبی در مورد انواع ماهی ها به دست آوردید بلکه یاد گرفتید که چگونه انواع ماهی های خوراکی را تشخیص بدهید و دفعه بعد اگر خواستید برای مهمان هایتان ماهی سرو کنید، چگونه ماهی مورد علاقه خود را خریداری و طبخ نمایید.
بدون دیدگاه